Het RIVM vind dat het meevalt met de vervuiling op cannabis flos, en baseert zich hierbij op Europese normen voor consumptie door de maag van pesticiden. Echter: de consumptie gaat via de longen, waarvoor nog onvoldoende normen zijn gesteld. Er zijn veel redenen om aan te nemen dat de longen aanzienlijk gevoeliger zijn voor contaminanten als schimmels, zware metalen en pesticiden, en veelal wordt cannabis geconsumeerd door patiënten met een lagere weerstand. Er zijn zelfs aanwijzingen dat psychoses juist door contaminanten ipv. door cannabinoiden worden veroorzaakt. Cijfers uit Canada laten zien dat illegale cannabis aanzienlijk vervuilder is dan legale, en ook de geheime onderzoeken in NL bevestigen dit beeld.

Als de coffeeshop mag testen, levert dit schonere wiet op. Een extra incentive voor de consument om de coffeeshop te bezoeken boven de straathandelaar. Daarnaast is cannabis testen een opmaat naar betere controle over de keten. Het zet een banenmotor in gang van keurmeesters en administratie wat woekerwinst in de keten indamt en een meer verantwoorde houding afdwingt. Illegale telers die de cannabis doelbewust contamineren zullen daarnaast eenvoudiger op te sporen en te bestraffen zijn. Er ontstaat een zelfregulerend effect door deze maatregel.

Door testen wordt een banenmotor geactiveerd van keurmeesters, chemisch analytische laboratoria en smaakexperts. In de cannabis sector ontstaat ruimte voor meer hoogopgeleid personeel die nu vaak onbenut blijft.

Per definitie is het gebruik van pesticiden slecht voor het milieu. Om de consument te beschermen zal de coffeeshopeigenaar afzien van de aanschaf van met pesticiden vervuilde cannabis. De teler zal hierop uitwijken naar goedgekeurde biologische bestrijdingsmiddelen.

Het is een harm reduction maatregel die logisch is naast het steeds meer gekopieerde coffeeshop model en het testen van hard drugs. Het is niet uit te leggen dat dit nog niet is toegestaan in Nederland.

Zodra er een controlemechanisme op de verkopers is kan de meest ongezonde vorm van consumptie worden aangepakt: excessief gebruik. Consumenten hebben momenteel de keus tussen de aanschaf van één ballon, of >250 ballonnen. Bij regulering zal met name die grote kwantiteit worden voorbehouden aan horecabedrijven en niet langer aan particulieren. Het is de verwachting dat er snel een tussenmaatje op de markt komt met bijvoorbeeld 10 ballonnen, een hoeveelheid die aantoonbaar geen schade bij de volwassen consument oplevert. Leveranciers kunnen dankzij een vergunningstelsel worden gehouden aan zinnige regels in overleg met neurologen om excessieve consumptie tegen te gaan. Overtreed je de regels, vergunning weg, inkomstenbron weg.

In de huidige situatie is een lachgasleverancier niet gehouden aan enige regelgeving anders dan voor opslag en transport. In een verbodssituatie vallen zelfs die regels weg. Omdat het verbod op lachgas zeer moeilijk te handhaven zal zijn, is er een gerede kans dat criminelen in de verboden sector stappen simpelweg omdat het een lucratief verdienmodel levert. Door controle te nemen over de sector door duidelijke regels te stellen aan productie en distributie maak je de industrie per definitie legitiem, hetgeen dus positief uitwerkt op de criminaliteit.

Door regels te controleren ontstaat er een veelheid aan sectoren die economisch baad heeft bij een gezonde sector. De sector zal naar verwachting zeer inclusief zijn. Ook vinden er minder grote prijsschommelingen plaats omdat het simpelweg meer kosten geeft om lachgas gedegen aan de consument te leveren. Dit levert een stabiele sector met een groot zelfreinigend vermogen.

Lachgas (N2O) is een zeer sterk broeikasgas met daardoor een aanzienlijke footprint. Lachgas uitstoot in de industrie is echter een factor 1.000.000x groter dan die van de recreatieve sector. De recreatieve uitstoot is dus iets waarmee vooralsnog geen rekening hoeft te worden gehouden. Het zou goed zijn als de sector een einde kon maken aan de rondslingerende capsules, door bijvoorbeeld grotere statiegeld capsules op de markt te zetten. Ook biologisch afbreekbare ballonnen passen beter bij de gecontroleerde sector. Het afvalprobleem zal dus verminderen.

Lachgas is in Thailand een legaal product met veel afhaalpunten. In Engeland is het verboden, maar de consumptie is daar onverminderd hoog. In Duitsland, Spanje, Belgie groeien de problemen met lachgas in rap tempo, en wordt over regelgeving gedacht. Lachgas valt niet onder internationale drugsverdragen. Nederlandse diplomaten zullen naar verwachting e.e.a. uit moeten leggen in het buitenland over de pragmatische oplossing van het m.n. maatschappelijk- en volksgezondheidsprobleem. Ons pragmatische abortus, cannabis en euthanasie beleid is inmiddels ook in veel landen overgenomen (en soms verbeterd). Ik verwacht dat een gedegen systeem met interesse zal worden bestudeerd en omdat men vooruitstrevend heid gewend is geen ander beeld levert.

Het is moeilijk te voorspellen hoe de aanbieders en de industrie zullen reageren. Bij 4mmc en 4FMP was een verbod succesvol in de zin dat er minder excessieve consumptie plaatsvond na het verbod. Echter, met de stofgroepenwet in aantocht (waarbij vele soortgelijke middelen worden verboden) is het maar de vraag of de huidige aanbieders hun activiteiten zullen staken of dat ze vanuit andere jurisdicties via bijv. de post hun activiteiten voort zullen zetten. Dit alternatief zal nòg minder goed te controleren zijn dan nu het geval is en daarom waarschijnlijk negatief uitpakken voor de gezondheid van de consumenten.

Voor zover mij bekend is er geen relatie tussen consumenten van 3mmc en criminaliteit. Mocht 3mmc niet langer worden geconsumeerd zal dit voor zover ik kan overzien geen effect op criminaliteit hebben. Zoals mijn antwoord bij vraag 1 is niet te voorspellen of de handel en distributie zullen stoppen of ongecontroleerd worden voortgezet na een verbod. Het is evident dat er hogere winstmarges te halen zijn indien de controle uit handen wordt gegeven aan hyperkapitalistische illegale handelaren. De hyperkapitalistische illegale verkoop is bij uitstek een voedingsboden voor criminaliteit en ondermijning. Omdat het risico op deze illegale markt wordt vergroot door een verbod verwacht ik dat de criminaliteit zal stijgen door een verbod.

Niet alleen worden er enkele ondernemers brodeloos. Als 3mmc strikt gereguleerd zou worden zou dit banen kunnen opleveren voor compliancy, controle e.d. Het overall-effect is overigens wel klein. Ik verwacht geen booming business

3mmc wordt veelal in Azië geproduceerd. Het zou goed zijn om eens te kijken in hoeverre dit milieubelasting oplevert en hoe dit te verkleinen is. Ook hierbij is het imho verstandiger om controle te nemen door strikte regulering dan controle uit handen te geven door middel van een verbod.

In sommige landen is 3mmc verboden. Er is een grote tweestrijd in de wereld tussen pro- en anti-prohibitionisten waarbij de stemmen lijken te staken. Omdat een verbod populistisch en eenvoudig uit te leggen is, zal een verbod een positief korte termijn effect hebben op 's Neerlands internationale imago. Op lange termijn zal een verbod niets uit halen, temeer verbieden geen oplossing is.

Legale mdma kan eenvoudiger therapeutisch (in klinische setting) worden ingezet bij geestesziektes als verslaving, ptsd, relatieproblemen en andere aandoeningen waarbij data suggereert dat het baanbrekende oplossingen kan bieden. Daarnaast kan door het verstrekken van de recreatieve mdma (xtc) in kleinere dosis in doordrukstrips (30mg) de kwaliteit en dosering gegarandeerd en afgesteld worden. Bij de verstrekking door een professional en via een heldere bijsluiter kunnen de risico's en bijwerkingen vakkundig worden gecommuniceerd met de individuele consument. Tot slot kan er een limiet worden gesteld aan de kwantiteit die een consument zou willen nemen, waardoor wekelijks gebruik en doorverkoop kan worden bemoeilijkt.

de financiële marges op MDMA zijn in Nederland relatief laag, waardoor hyperkapitalistische, gewelddadige ondernemers minder geïnteresseerd zijn in de handel. Slechts deel van de huidige producenten zal stoppen, hierdoor zullen drugsdumpingen en ondermijnende criminaliteit verminderen. Er zijn redenen om aan te nemen dat de illegale productie zich naar het buitenland verplaatst. Ik verwacht dat een goed doordacht controle beleid in Nederland inspirerend werkt in andere landen waardoor de illegale handel ook daar op kan drogen. Het produceren van xtc is immers minder eenvoudig dat het stoken van alcohol.

Los van belasting inkomsten en het recyclen van de benodigde chemicaliën wordt een legale banenmotor aangezet van verstrekkers, controleurs en producenten. De omloop van zwart geld wordt verminderd en komt terecht bij pensioenen. De winsten worden eerlijker verdeeld over de maatschappij.

De restproducten die vrij komen bij xtc productie zijn -mits goed gescheiden- prima uitgangsmaterialen voor andere chemische producenten. De productie kan efficiënter worden uitgevoerd met minimale belasting op het milieu: minder grondstoffen, reststoffen en energie kan worden verbruikt. Drugsdumpingen worden minder, en zijn daardoor eenvoudiger te rechercheren.

Nederland neemt weer een voortrekkersrol in. Zoals het steeds meer gekopieerde euthanasiebeleid en cannabisbeleid, kan Nederland andere landen inspireren om pragmatisch, wetenschappelijk onderbouwd te handelen. Dit vergt actieve internationale lobby.

De ervaring leert dat cannabisverkoop minder interessant is dan de verkoop van andere, meer schadelijke, psychoactieve middelen, zodat consumenten een breder pallet aan middelen bij deze verkopers kunnen aanschaffen terwijl ze op zoek zijn naar een kleine hoeveelheid cannabis voor eigen consumptie. Straatdealers kennen uiteraard geen verkooplimiet noch leeftijdslimiet. Buitenlandse voorbeelden laten zien dat consumenten op straat meer van een product kopen en dus ook meer consumeren. Kwaliteitscontrole is daarnaast niet relevant temeer de kans erg klein is dat een consument bij de verkoper terug komt. Restpartijen cannabis zullen via deze weg dan ook eenvoudig verkocht kunnen worden.

Het is mijn verwachting dat er een sterke toename komt van straatdealers in bepaalde gebieden. Het oppakken van zulke straatdealers levert in de praktijk alleen op dat er twee nieuwe voor opstaan, omdat de vraag blijft bestaan, zelfs als er een effectieve campagne wordt opgezet om buitenlanders op de hoogte te brengen van de veranderingen. Amsterdam wordt de laatste stad ter wereld waar cannabis gewoon op straat verkocht wordt. Uiteraard is dit een steek in de rug van de streng gereguleerde coffeeshops. Verhoogde politie inzet levert veel kruimelcriminelen op, maar de grote netwerken blijven moeilijk te achterhalen. Het is onvermijdelijk dat er nieuwe syndicaten opstaan door de hoge winstmarges.

Aanzienlijk minder inkomsten, omdat legale ondernemers minder omzet draaien, illegale ondernemers hun woekerwinsten niet afdragen en de extra politie inzet moet betaald worden uit belastinginkomsten.

Indien u in het buitenland weleens cannabis op straat heeft aangeschaft, is het u waarschijnlijk opgevallen dat de kwaliteit vaak lager is dan die in een coffeeshop of een dispensary. Amsterdamse coffeeshop-cannabis kan helaas nog niet legaal worden getest op contaminanten, maar de gereguleerde ondernemers letten hier wel goed op. Afgekeurde partijen vinden eenvoudig hun weg naar straatverkopers, die het product dan ook tegen lagere prijzen zouden kunnen afzetten – de consument komt immers toch niet terug. Voor telers wordt het hierdoor eenvoudiger om hun product te verbouwen zonder rekenschap te houden met de gezondheid van consumenten.

Het verbod op cannabis heeft meer negatieve effecten dan positieve. Veel landen zien dit en werken hard aan strikte regulering. Door in Nederland de klok terug te zetten, worden deze processen afgeremd en wellicht ook niet goed uitgevoerd, zoals ook het gedoogbeleid in Nederland vooralsnog niet goed is afgemaakt. Door de onvermijdelijke toename van de straathandel zal het beeld van een narcostaat worden versterkt.